Gegroet lieve lezer,
Welkom in de laatste maand van het jaar 2024.
In mijn vorige blog nam ik je mee in mijn bewustwordingsproces rond mijn fysieke beperkingen. Dat proces heeft me al veel geleerd, maar één obstakel bleef hardnekkig staan: ikzelf. Shit
Het jaar is voorbij gevlogen en ik neem jullie mee terwijl ik terug blik op een bewogen jaar.
Het verlangen om alles zelf te willen doen, blijft een stem die ik dagelijks hoor. Ik dacht dat ik acceptatie allang had gevonden, zeker na mijn verhuizing, therapieën en revalidatie. Maar niets is minder waar. Het confronteert me keer op keer met frustratie: hoe kan ik op jonge leeftijd niet zelfstandig genoeg zijn om mezelf aan te kleden, het huishouden te doen of eindeloos te tekenen en zingen, zoals ik dat vroeger kon?
Maar juist dat woordje eindeloos bevat de sleutel. Ik begin te beseffen dat het niet gaat om doorgaan tot het uiterste, maar om stap voor stap, beetje bij beetje en vooral met mildheid vooruit te bewegen.
Acceptatie: Stapje voor stapje leren loslaten
Mijn grootste uitdaging is nu om te accepteren dat niet alles perfect of tot het uiterste hoeft. Dat vijf minuten tekenen óók waardevol is. Dat je soms niet tot het einde op een feestje blijft. Dat hulp vragen geen zwakte is, maar juist een kans biedt aan mijn partner, familie en vrienden om hun liefde te laten zien. Deze mensen staan voor me klaar omdat ze van me houden, en dat mag ik leren omarmen.
Deze nieuwe levenshouding vraagt om discipline, bewustzijn en vooral geduld. Maar de resultaten zijn de moeite waard. In plaats van korte pieken en diepe dalen, vind ik een ritme dat mijn gezondheid ondersteunt. Ik leer dat balans me verder brengt dan puur productiviteit.
Aanpassingen voor meer balans
Eigenaarschap over je leven begint met bewustzijn: weten wat je wilt, wat je nodig hebt, en waarom je bepaalde keuzes maakt. Voor mij was dat een leerproces. Ik gaf geld uit aan Starbucks of impulsaankopen, terwijl mijn gezondheid en welzijn op de achtergrond verdwenen. Toen ik mijn prioriteiten herzag, begon mijn leven te veranderen.
Een belangrijke keuze was mijn zorgverzekering. Het lijkt een praktische beslissing, maar het gaat over veel meer. Ik koos bewust voor een verzekering die past bij mijn behoeften, zodat ik de zorg krijg die ik verdien. Ja, het betekende meer kosten, maar die investering in mijn gezondheid gaf me rust en zekerheid.
Het herzien van mijn prioriteiten betekende ook het maken van emotioneel moeilijke keuzes. Sommige relaties, hoe vertrouwd ze ook waren, sloten niet meer aan bij de groei die ik doormaakte. Het loslaten van relaties die me niet meer dienden, voelde als een offer, maar gaf ruimte voor mensen en situaties die mijn welzijn ondersteunen.
Wat ik leerde, is dat je jezelf vaak in de weg staat. Door bewust keuzes te maken en prioriteiten helder te stellen, creëer je een leven dat echt bij je past. Dat vraagt om moed, offers en soms afscheid nemen, maar het resultaat is onbetaalbaar.
Jouw gezondheid, jouw keuzes. Wat kies jij?
Veel liefs,
Grenzeloos begrensd deel 2