Een jaartje of wat geleden
Ik was met 2 vrienden in het ziekenhuis in Amsterdam, omdat 1 van hen plotseling was opgenomen. Gelukkig is alles goed afgelopen en mocht hij weer snel naar huis. Op de dag van ontslag, haalden ik en mijn vriend hem op. Uiteraard waren we bijtijds bij hem in het ZH, om te helpen bij het inpakken en samen goed te luisteren naar het advies dat zijn arts meegaf.
Daarna zijn we met zijn drietjes rustig naar beneden gelopen, om daar in de centrale hal te wachten op de taxi.
Uiteraard waren we niet de enige, die daar in die hal aan het wachten waren. De stemming en de sfeer waren goed voelbaar in de hal. Waar de één somber voor zich uitkeek, keek de ander opgelucht en blij. Wij drieën, zaten er vrolijk, jolig en waarschijnlijk ietsiepietsie luidruchtig bij.
Onder de wachtenden zat een oudere dame. Een zeer charmante verschijning en ze straalde een bepaalde rust, levensvreugde en levenservaring uit. Ik kon het niet helpen, maar ik was me er van bewust, dat ik haar gefascineerd en aandachtig opnam. Die heeft een hoop te vertellen was mijn conclusie. Uiteraard keek ik haar niet continu aan, dat druist tegen alle regels van mijn opvoeding in. Maar deze prachtige dame op leeftijd, af en toe een blik toewerpen .... Ja, dat deed ik en zal ik ook zeker niet ontkennen.
Het kan ook niet anders, dan dat het moment kwam, dat onze blikken elkaar kruisten. Ik gaf haar spontaan een warme vriendelijke lach en zei goedemorgen. Ze keek vriendelijk terug en groette een goedemorgen terug. Voor ik het wist was ik met, ik noem haar "De Dame", in gesprek. Al snel bleek dat ze in was voor een praatje, want ze vertelde mij en mijn 2 vrienden, vol enthousiasme over de prachtige reizen die ze had gemaakt en nog steeds graag wilt maken.
Ja, precies zoals ze uitstraalde. Vol levensvreugde, levenservaring & levenswijsheid. Ze vertelde over haar man, die ze jaren geleden was verloren. Hoe moeilijk ze het daar mee heeft gehad, maar toch de draad weer had opgepakt. Hoe ze samen met hem de wereld over was gereisd en hoe ze dat uiteindelijk ook in haar eentje was gaan doen. Ze was nog vol plannen, wilde nog van alles zien, ontdekken en van de diverse culturen genieten en leren.
Ze vertelde vrolijk over diverse en uiteenlopende ontmoetingen met mensen. Dat ze dat toch echt het mooiste vond van reizen. Die ontmoetingen en de verhalen en ervaringen van mensen.
Ik hing aan haar lippen, luisterde vol aandacht en lachte als ze weer een grappige anekdote vertelde.
Ik was bijna vergeten dat we in de hal van het ziekenhuis zaten en tijd om op de klok te kijken had ik ook niet. Tot we even werden onderbroken door een taxi chauffeur, die 1 van de bezoekers kwam ophalen. Het was of ik even met haar op reis was geweest, zo kleurrijk en mooi vertelde De Dame.
Ik keek haar met een brede tevreden lach aan en bedankte haar voor haar prachtige verhalen en haar openheid. Graag gedaan zei ze en gaf aan dat zij er zelf ook van had genoten. Mag ik u wat vragen, zei ik en keek haar vragend aan. Nadat De Dame had gezegd, dat ik dat zeker mocht, stelde ik mijn vraag. Voordat ik tot mijn vraag overging, vertelde ik haar dat ze zoveel levensvreugde, levenservaring & levenswijsheid uitstraalt. Toen volgde mijn vraag: "Wat voor een advies of levenswijsheid zou u willen geven?" Ze dacht heel even na en zei toen:
"Blijf altijd nieuwsgierig!"
Er volgde een korte stilte. Waarna ze wat extra uitleg gaf. Weet je wat het is, zei ze. Als je altijd nieuwsgierig blijft, stel je altijd vragen.
Vragen stellen heeft iets wat een gesprek open maakt of open houdt. Het geeft ruimte en lucht in een gesprek, omdat een vraag zonder conclusie of oordeel is.
Gezonde nieuwsgierigheid, dat is wat ik bedoel zei De Dame.
Ik keek haar bewonderd aan en zei, u bent een mooi en bijzonder mens en ik ben blij u hier te mogen ontmoeten.
Juist op dat moment kwam de taxi chauffeur binnen en riep de naam van De Dame.
We groeten elkaar en bedankten elkaar voor het fijne gesprek. Wie weet tot ziens, zeiden we en De Dame liep met de taxi chauffeur mee.
Stilte volgde en ik en mijn vrienden waren in onze gedachten verzonken. Bijzondere mooie ontmoeting he, zei ik tegen hen. Waarop ze beide knikten.
Echt weer iets voor jou om zo een gesprek te hebben met een wildvreemde.
Ja, lachte ik, dat is mijn gezonde nieuwsgierigheid.
Nusa Ina
Blijf altijd nieuwsgierig!